Voor iedereen de beste wensen maar vooral een heel gezond 2013.

Wat is het snel gegaan afgelopen jaar en wat is er weer veel gebeurd met de stichting. Voor mij begon het jaar al heel bijzonder tijdens de nieuwjaarstoespraak van burgemeester Aboutaleb waarin hij mij persoonlijk noemde, dit gebeurd ook niet iedereen. De burgemeester vond dat onze stichting in deze crisis tijd liet zien dat je op een Rotterdamse manier, niet kletsen maar samen de schouders eronder en doen, heel veel kan bereiken. Daar stond ik dan en wat was ik trots op alle vrijwilligers die dit allemaal realiseren!!!

Samen de schouders eronder dat zagen we ook weer op ons eerste lustrum feest, op 1 april 2012, waar dankzij de hulp van meerdere ambulancediensten verschillende terminale patiënten aanwezig konden zijn op de ss Rotterdam. Zo konden we samen, vrijwilligers,donateurs,sponsoren en patiënten genieten van artiesten die ook gezamenlijk gratis voor ons kwamen optreden, ook hier was burgemeester Aboutaleb getuigen van.

Ook samen hebben we dit jaar weer een record bereikt, mochten we in 2011 nog 830 wensen vervullen, in 2012 hebben we samen de grens van 1.000 wensen overschreden en mochten we maar liefst 1014 wensen vervullen. Laten we hopen dat we dit jaar nog meer mensen mogen helpen.

Door vele donaties waren we in staat om de hulp aan mensen nog verder uit te bereiden, dit door een eigen vakantie huis aan te schaffen in de bossen van Beekbergen. Dit huis, het Jan Bos Huis, is vernoemd naar een van onze vrijwilligers van het eerste uur die helaas door de ziekte ALS geen andere mensen meer kan helpen maar nu zelf geholpen moet worden….zo hard kan het leven zijn!

Ook waren er weer bedrijven die spontaan aanboden ons te helpen, financieel of via natuurlijke manier.

Bedankt Jordex, Cotrano, Plusprint, Westfalen,Geeve, AMG en andere.

En dan nog iemand die ons ook graag helpt Lausanne Mies met een speciaal verhaal.

Lausanne Mies – auteur van het boek “Laatste Liefste Wensen” – laat als vervolg op het boek graag een aantal nieuwe mensen aan het woord die belangrijk zijn voor de Stichting Ambulance Wens. Op 18 december hield zij een interview met Robert Jan van Leeuwen, creatief ondernemer in Rotterdam. Zijn relatie met de stichting? U leest er over in deze nieuwsbrief!

Kees Veldboer en Robert Jan van Leeuwen ontmoeten elkaar regelmatig via de mail, wanneer beiden al weer vroeg aan de slag zijn. Kees sinds jaar en dag voor Stichting Ambulance Wens; Robert Jan leidt drie creatieve bedrijven. Sinds kort zet Robert Jan zich ook in voor Stichting Ambulance Wens. Robert Jan vertelt met overtuiging over het hoe en waarom: Het succes van creatieve organisaties hangt samen met netwerken. Zo ben ik onder meer sponsor en bestuurslid van Hockey Club Rotterdam. Ik sprak er een directeur van ABN Amro. Zijn dochter Claire is vrijwilligster voor Stichting Ambulance Wens. Zo hoorde ik voor het eerst over de stichting. Mijn eerste indruk was eerlijk gezegd wat instrumenteel, alsof SAW alleen het praktische vervoer per ambulance organiseert, maar al snel kwam ik er achter dat er een veel mooier, hoger doel achter ligt. Er volgde een gesprek met Claire en Kees Veldboer bij ons op kantoor en ik wilde direct graag iets aan de stichting bijdragen. Want wat je ook van de stichting ziet of leest, het landt diep in je hart; dan zit ik met tranen in mijn ogen. Inmiddels is Stichting Ambulance Wens het goede doel voor ons bedrijf. Het meest bijzondere vind ik wel dat wanneer Kees zich ruim vijf jaar volledig inzet voor zijn stichting, nu voor het eerst twee weken op vakantie gaat. Zelf vindt Kees dat heel normaal en is de nuchterheid zelve. Hij zal er alles aan doen om wensen voor elkaar te krijgen. Ik vind Kees een zeldzaam bijzonder mens en ik wil hem helpen. Wat we kunnen gaan we doen!

Ik kan het niet alleen, dus ik betrek er graag mijn netwerk bij om het samen te doen. Ik vind dat nog wel spannend, want willen zij dat ook; of ben ik een dromer? Maar een aantal goede relaties zeggen nu al volmondig ja. Ik weet hoe belangrijk het laatste moment is. Tegen de tijd dat mijn schoonmoeder overleed heb ik zo’n mooi moment met mijn zoontje beleefd. De herinnering daaraan wil ik vasthouden. Dat is ook wat deze stichting doet: dierbare herinneringen maken.

Ik herkende me in het verhaal van Mario Stefanuto, de zeeman met wie de stichting begon. Ik zeil graag en weet wat water met je kan doen en hoe helend dat kan zijn. Toen een vriend van mij overleed, heb ik voor een kindje dat nog geboren moest worden een verhaal geschreven: ‘Later, als je dit leest…: jouw vader heeft mij geholpen een schip te kopen en samen zijn we naar allerlei havens gegaan. Ik hoop dat water ook iets is wat in jouw leven een rol gaat spelen. Dat is ook iets wat mij enorm helpt. Ik werk de hele week enorm hard. In het weekend zit ik op een boot en kijk ik over het water en gaat mijn hoofd leeg. Dat helpt mij’. De kleine wensen spreken me het meest aan. Bijvoorbeeld iemand die de zon nog een keer onder wil zien gaan en daar gelukkig van wordt. Dat vind ik bijzonder. De mensen als Kees en Ineke, die onbaatzuchtig zo iets goeds bijdragen aan de wereld, wil ik helpen met waar ik goed in ben: de stichting echt een eigen en spraakmakend gezicht geven en de essentie over de bühne brengen. In mijn ogen gaat het vooral om de dierbare herinneringen maken, wensen laten uitkomen die met ambulances mogelijk gemaakt worden. Kees verdient een podium, een bronzen beeld, als het al geen gouden beeld is. Hij moet eenvoudigweg zijn verhaal blijven vertellen; dat verhaal raakt iedereen. De stichting verdient brede bekendheid. Daar ga ik me voor inzetten: over twee jaar heeft Stichting Ambulance Wens nationale bekendheid!

Wat mooi dat er nog mensen zijn die van samenwerken houden i.p.v. eigen belang! Dank aan al deze mensen voor hun steun in de afgelopen tijd en laten we hopen dat we samen nog vele mensen kunnen helpen om hulp te verlenen.

Waar een wens is, is een weg!!!!

Kees Veldboer

Oprichter/directeur